From Contrainfo
Γεια χαρά! Καλώς ορίσατε στη σελίδα μου, Anarchy Live!
Τ’ όνομά μου είναι Μάικλ Κιμπλ, είμαι ένας 49χρονος μαύρος ομοφυλόφιλος αναρχικός, κι εκτίω ποινή ισόβιας κάθειρξης για τη θανάτωση ενός λευκού ομοφοβικού ρατσιστή μισαλλόδοξου.
Βρίσκομαι αιχμάλωτος στο σωφρονιστικό κατάστημα υψίστης ασφαλείας Χόλμαν του συστήματος φυλακών της Αλαμπάμα – στη φυλακή όπου λαμβάνει χώρα η νομιμοποιημένη δολοφονία (θανατική ποινή) από το κράτος. Έχω εκτίσει 28 έτη, κι αναμένω να εξεταστεί πάλι η υφ’ όρων αποφυλάκισή μου τον Δεκέμβρη του 2015, ύστερα από απανωτές απορρίψεις.
Κατά την πρώτη περίοδο του εγκλεισμού μου ενστερνίστηκα τον κομμουνισμό για λίγα χρόνια, επειδή ο κομμουνισμός φαινόταν υποστηρικτικός κι αναφερόταν στην καταπίεση μαύρων, φτωχών, έγκλειστων και ομοφυλόφιλων. Τελικά όμως εγκατέλειψα τον κομμουνισμό λόγω της αυταρχικής του δομής, κι έγινα αναρχικός μερικά χρόνια αργότερα. Ο αναρχισμός ταιριάζει καλύτερα στο ταμπεραμέντο και στο σκεπτικό μου. Άσε που είναι πιο πρακτικός. Ο αναρχισμός δεν αφορά την οικοδόμηση μιας ιεραρχικής δομής για την απελευθέρωση κάπου στο μακρινό μέλλον, αλλά το να ζεις τη ζωή σου, ΤΩΡΑ, με τρόπο απελευθερωτικό. Είναι λοιπόν πιο πρακτικός.
Είναι κόλαση να ’σαι στη φυλακή, κι είναι ιδιαίτερα δύσκολο για όσους ανθρώπους από μας αυτοπροσδιορίζονται ως γκέι, κουίρ ή μη συμμορφωμένοι προς το φύλο. Η φυλακή είναι φασισμός με κοντινό πλάνο σε τρισδιάστατη εικόνα. Είναι επίσης ένα σούπερ-μάτσο περιβάλλον όπου ο καθένας φοράει μια μάσκα προκειμένου να επιβιώσει. Ο φόβος, η απάθεια, η απελπισία, η κατάθλιψη και η βία βασιλεύουν μακράν. Περίπου όπως συμβαίνει στην κοινωνία.
Ωστόσο, παρ’ όλη την ασχήμια, έχει απομείνει λίγη ανθρωπιά. Παράδειγμα: θα περίμενε κανείς πως όσοι κρατούνται αιχμάλωτοι έχουνε γίνει άσπλαχνοι και ανάλγητοι εξαιτίας του ανάλγητου, βίαιου μηχανισμού προσαρμογής στις συνθήκες που παράγεται απ’ το υπερσυνωστισμένο περιβάλλον των φυλακών, ότι δεν μπορεί να εκδηλωθεί κανενός είδους ανθρωπιά, κι όμως η ανθρωπιά αφθονεί. Υπάρχουν μερικά γατιά στο συγκρότημα των φυλακών, τα οποία έχουν αναλάβει να φροντίζουν ορισμένοι κρατούμενοι, και πρόσφατα είχαμε κι ένα νιόφερτο – γεννήθηκε ένα κατσούλι. Είναι μαυρούλα μ’ ένα γκριζωπό-λευκό κολάρο γύρω απ’ το λαιμό της. Είναι πανέμορφη και αφάνταστα γλυκιά, κι είμαστε τρελά ερωτευμένοι μαζί της. Προσπαθούμε να προσφέρουμε στα γατιά την καλύτερη ζωή που μπορούμε. Ξέρουμε από σκληρότητα και πόσο σάπιος μπορεί να ’ναι αυτός ο κόσμος. Ελπίζω σύντομα ν’ αναρτήσω μερικές φωτογραφίες τους (των μωρών μας).
Έχω μερικά χόμπι, ας πούμε φτιάχνω αφρικάνικες μάσκες, συνθέτω μουσική στον υπολογιστή εδώ πέρα, διαβάζω ριζοσπαστική πολιτική ιστορία, DIY και βιβλία τρόμου, ιδίως βιβλία με βρικόλακες. Μάλλον ταυτίζομαι με τα βαμπίρ, επειδή είναι μοναχικά, απόβλητα, και γίνονται αποδεκτά μονάχα αναμεταξύ ατόμων του δικού τους είδους, και υπάρχουν σ’ έναν κόσμο που φοβάται και θέλει να τα καταστρέψει.
Ευχαριστώ που μπήκατε στη σελίδα, και να επικοινωνήσετε μαζί μου. Είναι μοναχικός ο κόσμος εδώ μέσα.
Μέχρι να ’μαστε όλοι/όλες ελεύθεροι/ελεύθερες!
Michael Kimble #138017/B-107
3700 Holman Unit, Atmore, AL 36503, USA/ΗΠΑ